Daar ben ik weer en ja, gaat helemaal nergens over dat ik nauwelijks na mijn operatie heb geschreven. Was het echt van plan maar op het moment dat ik het wilde doen dacht mijn brein daar anders over. Brein was moe, dus ik ook. Dat is eigenlijk nog wel een terugkerend dingetje hoor, die vermoeidheid. Maargoed, hoort erbij en ik moet ook eigenlijk niet zeuren er over. Iedere dag gaat het wel ietsje beter, dat is een feit en soms heb je even een mindere dag er tussen zitten, maar t lichaampje moet ook heel hard werken en is soms ook wel eens klaar met heel hard werken en dan donder ik in elkaar, niet te letterlijk hoor. Maar hoe gaat het met mijn Stoma-vriend???? Goed!!!! Heel goed zelfs, ziet er al heel klein uit. Als je het vergelijkt met de periode dat ik in het ziekenhuis lag, dat is heel erg veranderd. Tis nu een klein roodachtig flurpje. Heb eindelijk ook het juiste stoma materiaal gevonden. Het materiaal wat ik van het ziekenhuis mee had gekregen was heel stug en hard, de huidplak. Als ik dan aan het verschonen ben, dan ben ik mijzelf half aan het fileren. Nee, dat was niet fijn dus telefoontje gepleegd naar de stomaverpleegkundige dat ik graag het 1-delig systeem van Coloplast en dan die nieuwe, SensuraMio met een extra zachte hydrocolloidplak. En ik heb nu ook de mini-zakjes en daar gebruik ik er veel meer van dan de MIDI zakjes. Die gebruik maar sporadisch. En je ziet er echt niets van. Heb zelfs alweer een van mijn favoriete skinnie jeans aan gehad, met mn high heel pumps en een kek blousje. En happy dat ik was!!! Als een Truusje Trut huppelde ik door het huis....Pompidompidom.... Helaas was dat happy gevoel ook maar van korte tijd want ik had even een gesprek waar ik niet zo blij van werd. Niets medisch hoor. Ook niets in relatie-sfeer dus wat blijft er dan over?????..... Ga maar niet teveel neerzetten daarover. Dus al met al gaat het steeds beter en ik ben dikke vrienden met mijn stoma!!!!!! Ik zal niet meer zo vaak op dit blog schrijven denk ik, dat is ook wel het eerlijkst, want anders ga ik dingen beloven die ik niet waar kan maken en daar hou ik niet van. Ik wil jullie allemaal heeeeeeeeeeeeeeel erg danken voor al jullie tijd dat jullie er in hebben gestoken mijn verhaar te lezen, echt, het heeft mij heel erg goed gedaan!!!!! Ook jullie reacties vond ik super om te lezen en dat trok mij weer door die vervelende tijd voor de operatie. Echt, iedereen, heel erg bedankt voor het lezen! En als ik nog eens wat schrijf dan post ik het weer op FaceBook dan kunnen jullie het weer lezen. Heel veel liefs van mijn stoma-vriend en mij XxX

Morgen ga ik BELOOFD...weer een stukje schrijven, heb natuurlijk weer een boel meegemaakt maar door die rot narcose ben ik de afgelopen week alleen maar moe geweest en mijn laptop amper aangeraakt. Maar morgen ga ik echt weer een stukje schrijven!!!! :-)

Nog eventjes, nog 2 weken en dan mag ik rustigjes aan weer beginnen met ballet!!!! Kan niet wachten, zijn net begonnen met een hele mooie klassieke ballet dans. Maandag wel wezen kijken maar ik wil zo graag mee doen maar moet nog even wachten!!!!!

Hoi allemaal, gisteren had ik even een dagje dat ik alleen maar geslapen heb dus mijn computer ook bijna niet aangehad. Hooguit om een snel riedeltje op Vleesboek te lezen maar voorderest heb ik echt bijna de hele dag geslapen. Kan er wel een oorkonde voor krijgen. Zondagavond zijn Oliver en ik toch maar op verzoek van de HAP en het ziekenhuis zelf maar naar Rotterdam gereden naar de SEH. Schijnt vrij normaal te wezen dat een stoma na de operatie iets gaat ontsteken en het beslag zou vanzelf weer verdwijnen. Goed schoonhouden  van het advies van de chirurg en hij wilde mij eigenlijk voor observatie op laten nemen. Daar heb ik vriendelijk voor bedankt, ga niet weer in het ziekenhuis liggen, en buiten dat, had niets bij me. Nee, ik maak keurig 6x per dag mijn stomavriend schoon en het verschil is echt merkbaar. Hij is al meer dan de helft geslonken, tis een lullig uitstulpseltje nu. Volgens mij heb ook nog veel te grote zakken, heb nu de medium maat maar gezien de output kan ik makkelijk uit met een mini-zakje. Ben wel al helemaal aan mijn stoma gewend, iedere ochtend onder de douche verzorg ik hem goed en gaat er een schoon zakje op. Tussendoor nu 6x spoelen en schoonmaken. Zit alleen nog even met mijn kleding, want het is echt wel zichtbaar dat ik een bobbel op onder mn kleding heb, dus lekkere wijde jurken aan. Gisteren heb ik de hele dag zowat geslapen, mensen wat was ik moe. Ik heb natuurlijk 4uur aan de narcose dampen gehangen dus ook dat moet mijn systeem weer uit. En dat doe je maar op een manier, en dat is slapen, slapen en nog eens slapen. Vandaag heb ik van de stomaverpleegkundige een 2delig set binnengekregen. Omdat ik zovaak moet spoelen en schoonmaken van mijn stoma, gaat die plak van het 1 delige systeem enorm irriteren en mijn huid doet daar pijn van. Nu heb ik een losse plak voor op mijn huid die je eens in de zoveel dagen verschoond en iedere dag nieuwe zakjes erop kan klikken. Ben benieuwd of het wat is. Ik ga zo de stomverpleegkundige nog even bellen of er ook mini zakjes zijn ipv midi die ik nu gebruik. In mijn starterspakket zit zels een doosje Maxi...Ben een olifant hoor. Tis even uitproberen wat voor mij het beste werkt en na 9 weken krijg ik mijn definitieve pakket thuis gestuurd. Toch wel allemaal goed geregeld hoor, hoef maar te bellen en ik krijg het een dag later binnen. Wat ik ook maar wil bestellen. Echt heel goed geregeld. Geloof ook dat ik iedere dag wat meer energie terug krijg, er is al zoveel positief veranderd sinds ik die stoma heb. Baal wel dat ik alleen maar wijde jurken aan kan, en die heb ik nou juist niet zoveel....balen! Maandagavond ben ik ook lekker bij balletles wezen kijken, heb niet meegedaan maar gewoon lekker wezen kijken. We zijn net begonnen met een nieuwe klassieke ballet dans en ik wilde zo graag meedoen, nog 2 weken wachten dan mag ik weer mee doen. Met de pijn is het nu prima te doen. Die onstekingspijn heb ik niet meer en de wondpijn is ook al minder. Kortom, gaat allemaal de goede kant op!!!!! Ik schrijf jullie morgen weer hoe het gaat. Liefs

Daar ben ik weer.....Ik heb echt geen zin om vanavond nog eens naar Rotterdam te gaan voor die stoma. Mijn stomakop ziet er niet goed uit en daar baal ik weer van. Heb hem vanochtend onder de douche zo goed mogelijk geprobeerd schoon te maken maar ik ik zie hele delen beslag die er niet moeten zitten en de kleur is opper-rood alsof hij op knallen staat. Auuuwttttsjjjjjj ook de weefsels daarom heen doen zeer.

Ik heb besloten morgenochtend een afspraak te maken bij mijn huisarts en laat die er even naar kijken, als het daadwerkelijk een infectie is dan is AB toch een goede 1e keus? Ga mij er vandaag ook maar niet meer druk om maken. Liefst was ik eigenlijk vanochtend toch even naar Rotterdam gereden, dan weet je het zeker en dan weet je ook dat de direct behadeld wordt. Maar ik ga en kan niet in mijn eentje daarna toe rijden. Dat houdt mijn buikwond nooit vol...

Balen he, ook omdat je chirurg io dat had gezegd, niet mee door blijven lopen. Maargoed, ik kan onmogelijk alleen naar de SEH van het Erasmus. Balen.

Hoop maar dat deze dag zsm over gaat en dat het heel snel morgenochtend is. Fijne zondag allemaal.

Mochten mensen dit herkennen na een colostoma, deze ontsteking, wat hebben jullie toen gedaan? Laat het mij ajb weten.

Hoi allemaal, daar ben ik weer. Gister liet ik jullie al weten dat ik gisterochtend wekker werd met mijn stomazakje vol met roze/rode vloeistof. Geen enkel spoortje van ontlasting te bekenen en dat is raar want daarom zit mijn stomavriend er nu een week. De hele dag heb ik een beetje lopen ijsberen want ik wist eigenlijk niet wat ik er mee aan moest. Ik ben zelfs nog naar mijn grote vriendinnen geweest van de Aportheek. Gelukkig waren er nu alleem maar aardige mensen. Heb nog even verteld over mijn operatie en over het rare roze goedje wat er uit mijn stoma kwam. Ik heb een urine potje daar op gehaald en thuis mijn stomazakje aan puin gesneden en de output ( zo noemen ze dat zo mooi in stoma-land) in het potje gedaan. DIT IS EVIDENCE, BABY!!!!!

s Middag de zaalarts van het Havenziekenhuis gebeld en haar verteld dat ik vanochtend een rare slijmerige roze/rode subtantie in mijn stomazakje had zitten en en geen ontlasting. Ze vroeg of ik kgdoorts had, NEE, heb je meer pijn, JA kan nu amper lopen. Moest tegen de avond maar even terugbellen en anders langskomen. OK doen we dat. Ik heb daarna mijn stomazakje maar eens verwisselend en zag tot mijn grote schrik dat mijn stomakopje, zo noem ik m maar even. Hij was vuur en vuurrrood en er zat allemaal pussend beslag op en de huid rondom de stoma heel erg pijn doet. En allemaal van die vieze pussende beslag op de kop van de stoma. Heel heel heel irritant dit, baal er wel een beetje van hoor!Dacht gisteren slim te zijn door even naar de huisartsenpost te gaan want ook daar werken dokters en die zien ook op afstand dat mijn stoma ontstoken is , dus die kunnen zo een receptje AB uitschrijven. Vergeet het maar, heb ik eerst 3 kwartier in de rot wachtkamer gezeten van dat stomme ziekenhuis en vervolgens laat ik hem het potje vocht zien, de foto's op mijn telefoon die echt duidelijk een vieze ontstoken stomakop aangaf. Maar meneer de huisdokter, snap nu ook waarom hij nooit verder is gegaan, hoefde niet eens mijn rottende stoma te zien, ik moest maar gelijk naar Rotterdam terug. Ja hoe dan, mijn man staat voor zijn werk op de beurs en ik kan zelf amper rijden. Mijn probleem duidelijk. Ben maar naar huis gegaan en mijn stomaatje goed verzorgd. Kijken hoe het zondag is, of we dan naar het ziekenhuis terug moeten......

Vanochtend werd ik wakker met stomazakje, niet gevuld met bruine smurrie maar mijn zakje zat vol met rood slijmerige substantie. Bij het verschonen van mijn stoma heb ik de inhoud hier van overgegooid in een speciaal potje wat ik bij de apotheek heb opgehaald. Overal op mijn stoma-roosje, zo noem ik het maar even voor het gemak bloed puntjes, mijn stoma is aan het bloeden en er zat heel veel vies pussend beslag op dus......

Inmiddels loopt de stoma weer prima door dus zal straks eens kijken als ik de nachtzak er op zet. Was zelfs nog even op de HAP want ik dacht; ontsteking, dan kan de dokter daar een recept antibiotaca voor uitschrijven, nee hoor, het was; U moet gewoon terug naar het Havenziekenhuis, wat een gedonder. Ik ben alleen thuis want Oliver staat weekend van s ochtend vroeg tot s avonds laat op de beurs. Ik ben maar lekker royaal met mijn neusspray tegen de pijn , want dat doet zo'n ontsteking wel. PIJN,PIJN,PIJN.... puf me werkelijk ziek aan die Instanyl maar dan is het weer even weg joh. Flesjes raken in rap tempoo leeg zo, maar dat is jammer dan.

Ga zo eerst even mijn stoma goed schoonmaken met een schone nachtzak er op en dan zien we morgen wel weer verder. En anders gaan we morgenmiddag weer even gezellig naar Rotterdam! Altijd leuk!!!!

Welterusten allemaal en tot morgen XxX

Valt jullie het ook op? Voor de operatie was ik echt een trouwe hond met een dikke zwarte dopneus, ik schreef iedere dag sowieso wel 1 stukje...nu loop ik soms een dag achter, zoals nu.

Sinds ik uit het ziekenhuis ben wordt ik ernstig geplaagd door hele heftige spierpijn in mijn buikwonden. Mijn buik heeft natuurlijk 4 lang opengelegen en is opengehouden door een buikspeider. Dat is zo'n metalen monster die ze op de OK tafel vastmaken en zo de speider zo kunnen instellen zodat mijn buikspieren echt aan de kant worden gehouden door lange metalen bladen, en van die vieze stinkende met bloed en zoutwater doorgedrenkte gazen, bah, bah, bah. Alleen de gedachte er aan en de lucht...blij dat ik hier weer ben. Typisch OK luchtje waar ik nooit echt weg van ben geweest.

Ik zit mij net te bedenken, het is precies een week geleden, een week geleden lag ik lekker tegen Oliver aan in bed en waren we aan het wachten dat de zusters ons ieder moment kwamen halen om naar de OK te gaan. Precies 07.30uur kwamen ze binnen en zijn toen naar OK gegaan om daar eerst die ruggeprik te krijgen, die epi, ja je weet wel, dat epi-ding die er de andere dag al weer uit lag. Ik ben niet te prikken en op de holding is al 1x misgeprikt voor mijn infuus. Hij heeft er wonderbaar een klein blauw baby naaldje in weten te wrotten en ik kon sowieso ingeleid worden, groene naald voor de OK hebben ze geprikt toen ik sliep. Onder narcose hebben ze 5x moeten prikken. Mijn handen zagen eruit na de operatie. Overal bloeduitstortingen, infuus groen rechts op pols, infuus roze links op pols, iets daaronder. Aan de binnenkant van mijn polsen hebben ze ook gepropeerd te prikken maar helaas....Ben blij dat ik sliep. Ben inmiddels goed allergisch voor al die prikken, kan wel janken als een gewoon verpleegkundige mij wilt prikken want het gaat echt bijna altijd nooit goed.

En zo zit je hier een week later, week vol veranderingen. Postieve veranderingen noem ik het allemaal maar. Ja ik heb nog na-pijn maar kom op, wat verwacht je? Dat ik geen spierpijn zou hebben en 100 sit-ups achter elkaar kan doen. Nee, dat is nog even wachten. Maar ik kan gewoon echt wel een heleboel wel, en dat vind ik heel gaaf. Ik verzorg zelf mijn stoma, doe alles zelf, heb ik geen thuiszorg voor nodig. Heb leuke mailtjes van mijn vader gekregen en gisteren was het even mama en Julie tijd. Iedere keer verbaas ik mij weer hoe groot Juul is en dat ze gewoon al aan het puberen is. 10jaar!!!!!!!! OMG!!!!!!! Kleine meisjes worden groot en dat zie ik iedere keer weer als ik haar aankijk in die grote ogen van haar. Gisteren was ze wel een beetje tammetjes maar het schijnt dat ze de laatste tijd zo wel vaker in haar vel zit, het zijn pre-puber of puber hormoontjes die door dat kleine lijfje gieren. Eigenlijk best zielig, ze is nog maar 10 en dan al die grote mensen dingen hebben. Als ze maar weet, ik ben haar mama ik ben er altijd voor haar, ook als ze last heeft van haar hormoontjes, die jaag ik dan wel even heel snel uit haar lichaampje weg. Zo, om 08.00uur even de huisarts bellen voor afspraak voor vandaag om mijn wond te laten controleren. Vandaag verder een dag dat ik toch verrek van de spierpijn dus kan niet zoveel doen,  en met doen bedoel ik, lichte huishoudelijke klussen. Fijne dag allemaal XxX

Ik verbaas mij eigenlijk hoe mijn lichaam in elkaar zit en wat ik er allemaal mee kan. Ik ben de hele ochtend al half op mijn kop aan het hangen, op mijn linker bil, juist, rechterbil...Maar niets wil heel erg mee werken. Heb potjandorie spierpijn in die buikwond. De snijpijn is echt geheel weg...WELKOM SPIERPIJN... Wat heb ik jullie misdaan spieren? Doe eens normaal, ieder zuchtje of hoestje lijkt of mijn buik open gaat. HELLO DARMEN!!!!!... Een Platzbauch noemen ze dat in het echt. Ik heb het op de OK wel eens gezien, een patient die eerder aan een grote darm-OK was geopereerd en tijdens de opname na de OK bleek er een zwelling te ontstaan en POEF....buik open.....Daar moet je toch niet aan denken? Weet je waar ik wel heel erg aan moet denken maar wat ik echt niet mag...COLA...Ik heb zin in cola. Gewoon 1 glas ijskoude cola. Laat ik daarna gewoon keihard een boer, is de koolzuur ook weg en komt dat niet in mijn stoma terecht. Dat schijnt heel grappig te zijn, een stomazakje kan dan een soort airbag worden. Aangezien dat ik 3x niets meer weeg heb ik dan grote kans dat ik omhoog vlieg met mn airbag en aan het plafond blijf hangen. Dan hang ik daar tot Oliver thuis komt en die mij weer naar beneden moet trekken. En toch heb ik het er voor over, een glaasje cola. Alles wat eigenlijk niet mag of verboden is, is juist veel leuker en lekkerder dan. Kennen jullie dat? Eigenlijk heb ik tot nu toe best wel lol om mijn stoma, meer om de geluidjes die je hoort en voelt. Weetje, normaal gesproken als je een windje zou moeten laten staat het schaamrood al op je kaken of je ruft en lekker op los...toch? Nou in mijn geval was dat dus optie nr 1 en hield het liever op en lekker verrekken van de pijn dan gewoon lekker een scheet laten. Nou, nu met mn stoma is dat toch even anders. Ik heb natuurlijk geen sfincter meer, geen kringspier, sluitspier, noem t wat....dus je weet nooit wanneer er eens wat lucht ontsnapt. Ik lig iedere keer weer in een deuk. Je hoort t echt niet, ik misschien maar een ander hoort t echt niet maar je voelt het ineens komen en het is onwerkelijk want je verwacht het uit je billen, niet uit je net geopereerde buik. En toch moet ik erom blijven lachen. Nooit gedacht dat ik zo'n lol om dat zakje kon hebben. En weetje....Ik ga het lekker doen, een glaasje cola drinken en zie wel of ik omhoog schiet omdat mijn airbag vol met lucht zit. Tot later weer!!!!!!!