Ik en mijn dekentje

04-02-2014 14:13

Lig en zit al de hele ochtend tot nu met mijn heerlijke dekentje op de bank, mijn eigen lekkere dekentje, ooit eens gekocht bij de Action voor nog geen €7,00. Bovenkant is soort dik fluweel en de onderkant is imitatie wolletje. Een van mijn vele aankopen daar maar wel de meest fijne...Af en toe vallen mijn oogjes dicht omdat die aanvallen en pijn mij vreselijk uitputten. Ik ben zo benieuwd naar het gesprek wat mijn lieve huisarts vandaag op haar vrije dag zou hebben met Harderwijk. Ben echt oprecht benieuwd. Mijn diarree aanvallen zijn vandaag wel iets minder dan de afgelopen dagen maar de dag is nog niet voorbij natuurlijk. Heerlijk mijn lekkere dekentje, net zo fijn als mijn slappe hond die ik iedere nacht als een opgepropte bal tegen mijn buik aan hou. En geloof het of niet, hij gaat donderdag 13 februari mee naar Rotterdam, mijn slappehond (ooit eens gekocht bij de Albert Heijn, groot slap mormel met grote oren.....echt een te gek beest. Hij was en is eigenlijk van mijn kleine mooie mini-me, mijn dochter Juul maar die heeft de hoop al opgegeven hem ooit terug te krijgen...hihi...Sorry lieverd) en ik...En zo heb ik nog zoiets geweldigs...Ja, ik ben echt net 37 maar af en toe zou je eerder denken dat ik leeftijd van mijn dochter heb.... Ik heb een hele grote Koekiemonster met in zijn buik een kruik. Dus als ik een warme kruik wil..Dan ligt er een enorme Koekiemonster met een obese buik (kruik) op mijn buik. Hoppa, ook op mijn lijstje wat ik allemaal mee ga nemen. Wordt mij kennende weer een hele volksverhuizing. Fren gaat een paar dagen weg en neemt mee....HET HALVE HUIS...Ik moet mij toch die 5 dagen, wat ik nog steeds echt vlot vind na zo'n grote operatie, zien te vermaken. De eerste dagen zal ik toch nog wel behoorlijk van een andere planeet zijn en jullie dingen schrijf waar ik mij achteraf weer helemaal dood voor schaam. Ik zal er echt op proberen te letten, hahahhaha JA TUURLIJK. Ik heb zelfs al van sommige van jullie gehoord dat jullie mij echt opkomen zoeken in het "verre" Rotterdam. Daar ben ik zo blij mee. Eenzaamheid, daar kan ik slecht tegen. Ik snap dat het voor velen van jullie ook helemaal niet haalbaar is gezien het aantal km's....Maar voel je daar ajb niet schuldig over, dat begrijp ik. Mijn lieve lieve Ollie, die zal er alles aan doen zoveel mogelijk bij mij te zijn. Voor hem ook weer een week van werken, thuis snel Bas en Toos verzorgen, weinig slaap, veel kilometers. Ik heb het zo met hem te doen, ik voel mij daar zo vaak schuldig om, hij is 24/7 met mij bezig en heeft ook nog een berg verantwoording naar zijn werk toe natuurlijk. En nog alles maar dan ook alles voor mij doen. Laatst kreeg hij een heel lief kaartje via Facebook van een vriendin... Een kaartje speciaal voor hem omdat het niet alleen maar mij gaat, maar juist niet vergeten mag worden. Hoe lief is dat? Vond dat zo'n mooi kaartje. Dank je wel lieve Moon...Dat betekende heel veel voor Oliver. Ik ga nog even lekker onder mijn dekentje kruipen. Tot straks weer. Liefs X Fren